Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Duo Reges: constructio interrete. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Oratio me istius philosophi non offendit; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Immo alio genere;
Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Quid, si etiam bestiae multa faciunt duce sua quaeque natura
partim indulgenter vel cum labore, ut in gignendo, in
educando, perfacile appareat aliud quiddam iis propositum,
non voluptatem?

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id
esse laudabile.

Hic dolor populi Romani duce et auctore Bruto causa civitati libertatis fuit, ob eiusque mulieris memoriam primo anno et vir et pater eius consul est factus.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Refert tamen, quo modo. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Venit ad extremum; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Eam stabilem appellas. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Equidem e Cn.: Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Bork: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Ita prorsus, inquam;: Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Bork: Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.
Bork: Quid ergo hoc loco intellegit honestum?