Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audeo dicere, inquit. Hoc non est positum in nostra actione. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Sic, quod est extremum omnium appetendorum atque ductum a
prima commendatione naturae, multis gradibus adscendit, ut
ad summum perveniret, quod cumulatur ex integritate corporis
et ex mentis ratione perfecta.

Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?

Immo videri fortasse.: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Pollicetur certe.: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Quid adiuvas?: Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Easdemne res?: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Bork: Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.

Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Hoc sic expositum dissimile est superiori.
Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Bork Duo Reges: constructio interrete. Minime vero istorum quidem, inquit. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Ita prorsus, inquam;