Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sed nimis multa. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Duo Reges: constructio interrete. Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea.
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Sed videbimus.: Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
Falli igitur possumus.: Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Bork: Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Audeo dicere, inquit.: Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Bork: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de
una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo
summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus
voluptatem.

Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?